Urodził się w Linares, w rodzinie mieszczańskiej. Na początku lat trzydziestych wstąpił do młodzieżowego oddziału Akcji Katolickiej. Właśnie tam nauczył się głębokiej czci do Matki Bożej, której później poświęcał swe najpiękniejsze wiersze i poematy. Gdy miał 16 lat, w kraju wybuchła wojna domowa i rozpoczęły się republikańskie prześladowania Kościoła katolickiego. Trafił do więzienia za potajemne roznoszenie Komunii Świętej. Po latach mówił, że za jedno z najpiękniejszych wspomnień uważał noc Wielkiego Czwartku, gdy razem ze współwięźniami wielbił Chrystusa w Najświętszym Sakramencie przemyconym przez siostrę w bukiecie kwiatów. Po studiach, w 1940 r. został dziennikarzem. Współpracował z pismami religijnymi, jak dziennik "Ya", "Telva", "Vi-da Nueva" i "Signo", agencja prasowa Prensa Asociada itd. Był autorem dziewięciu książek i setek artykułów prasowych. Wspaniale zapowiadającą się karierę przerwało w 1942 r. zapalenie rdzenia kręgowego, co spowodowało, że mógł się poruszać jedynie na wózku inwalidzkim. W 1962 r. stracił wzrok. Wola życia i działania oraz usilne ćwiczenia sprawiły jednak, że mógł nieznacznym ruchem dłoni włączać magnetofon, na którym nagrywał swojeprzemyślenia, przepisywane następnie na maszynie przez jego siostrę - Lucy. Nie przerwał kontaktów ze światem. Razem z klasztorami kontemplacyjnymi i osobami nieuleczalnie chorymi stworzył grupy modlitwy za katolików pracujących w środkach przekazu, pod nazwą Sinaf (Synaj). Dwunastki chorych wraz z jakimś klasztorem klauzurowym modliły się w intencji konkretnego tytułu w mediach. Garrido zmarł w swym mieście rodzinnym, odmawiając codzienne modlitwy z zaprzyjaźnionym kapłanem Rafaelem Higuerasem, który później został postulatorem jego procesu beatyfikacyjnego.
Jego beatyfikacja ma wielkie znaczenie w kontekście dyskusji nad eutanazją, gdyż pokazuje, że życie w każdych warunkach jest pełnowartościowe i godne ochrony. - Kochał życie i był jego obrońcą. Wiedział, że w każdej chwili może umrzeć, ale wiedział też, że zawsze musi robić, co może, by w swym bólu pełnić służbę, niezależnie od tego, ile czasu mu zostało - uważa ks. Higueras.
Został beatyfikowany 12 czerwca 2010 r. podczas Mszy w Linares na południu Hiszpanii. Uroczystościom przewodniczył abp Angelo Amato, prefekt Kongregacji Kanonizacyjnych.
Używamy plików cookie, aby poprawić jakość przeglądania, oraz analizować ruch na stronie. Kliknięcie przycisku „Akceptuj” oznacza zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookie.