Tradycyjnie, liturgia święta Świętej Rodziny przypadająca w tym roku wyjątkowo w piątek 30 grudnia, miała w naszym kościele bardzo uroczysty charakter. Podczas uroczystej Mszy świętej, wszystkie obecne w świątyni pary małżeńskie odnowiły swoje przyrzeczenia dokonane w dniu ślubu. Uroczystej koncelebrze przewodniczył i homilię wygłosił proboszcz ks. prałat Kazimierz Piastowski. Oprawę liturgiczną przygotowały kręgi Domowego Kościoła. Na zakończenie uroczystości ks. proboszcz zawierzył nasze rodziny Niepokalanemu Sercu Maryi Królowej Polski.

7 stycznia 2012 roku Domowy Kościół  parafii Matki Bożej Królowej Polski spotkał się na wspólnym łamaniu się opłatkiem, które rozpoczęła Msza św. pod przewodnictwem  ks. Romana  Bartoszewskiego.

Tą radością dzielili się wszyscy uczestnicy trzeciego już wspólnego śpiewania kolęd i pastorałek, które odbyło się w niedzielę 8 stycznia w naszym kościele. W spotkaniu tym prowadzonym przez  proboszcza ks. prałata Kazimierza Piastowskiego, udział wzięli: dorośli, młodzież i dzieci oraz całe rodziny. Każdy z kolędujących solistów, chórów i zespołów zaprezentował bogaty i różnorodny repertuar kolęd, od tych najdawniejszych, aż po współczesne.  Wspaniałe wykonanie i ciekawe aranżacje muzyczne sprawiły, że słuchający z wielką ochotą włączyli się we wspólny śpiew kolęd oddając cześć małemu Jezusowi. Była to prawdziwa uczta duchowa, która dostarczyła wszystkim słuchaczom, parafianom oraz gościom  niezwykłych wrażeń i wzruszeń.

W dniach 9-11 marca 2012 roku już po raz trzeci odbyły się w naszej parafii Dni Skupienia dla Rodziców dzieci przystępujących do I-szej Komunii Świętej.

To doniosłe wydarzenie wymaga ogromnego wysiłku nie tylko od samych dzieci i ich katechetów, ale przede wszystkim od ich rodziców. To przecież nikt inny, ale właśnie oni kładą podwaliny pod przyszłe życie w wierze własnych dzieci, przede wszystkim swoim własnym przykładem. To właśnie na rodzicach spoczywa odpowiedzialność za prawidłowe ukształtowanie sumień swoich dzieci. Dlatego ogromnie potrzeba ?dni skupienia?, aby zatrzymać się w chaosie i pośpiechu narzucanym nieustannie przez naszą współczesność.