Prace nad wystrojem kościoła 

Z dniem 22 października 1995 roku Biskup Toruński Andrzej Suski mianował proboszczem parafii Matki Bożej Królowej Polski ks. kanonika  Kazimierza Piastowskiego.

Następuje czas in­tensywnych działań na rzecz aranżacji wystro­ju i urządzenia wnętrza kościoła. Jeszcze przed zbliżającymi się świętami Bożego Narodzenia zmieniono nagłośnienie, minimalizując uciążliwy pogłos. Przede wszystkim jednak nasiliła się praca duszpasterska - ożywiły się istniejące i powstawały nowe instytucje życia parafialnego. Największej parafii Torunia, liczącej ówcześnie około  17 tysięcy wiernych. Temu procesowi sprzyjały Misje Ewangelizacyjne, z których inicjatywą wystąpił u początku swej posługi duszpasterskiej nowy Proboszcz. Powołany został Komitet Parafialny dla ich zorganizowania, w skład którego weszli przedstawiciele wszystkich zespołów stanowych, kół modlitewnych i grup artystycznych. Misje Ewangelizacyjne w parafii Matki Bożej Królowej Polski odbyły się w dniach 25 maj - 2 czerwiec 1996, a prowadzili je Ojcowie Redemptoryści. Ich sens i cel ukazany został w specjalnych przesłaniu do wiernych, głoszącym że: "czasem i szansą są Misje Ewangelizacyjne, które mają za zadanie: ukazanie żywej osoby Chrystusa, doświad­czenie zbawienia  Chrystusa, odkrycie  nowego  życia w Chrystusie, zwiększenie odpowiedzialności za wspólno­tę parafialną oraz pogłębienie pobożności maryjnej".

W ramach Misji m.in . tłumnie odprawiono Drogę Krzyżową ulicami parafii, a także odbyło się poświę­cenie przez biskupa Jana Chrapka oraz intronizacja Ob­razu Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy, który namalował redemptorysta o. Eugeniusz Karpiel. Została również odprawiona uroczysta msza świę­ta z racji  przypadającego w tym czasie jubileuszu 25-lecia kapłaństwa ks. kan.  Kazimierza  Piastowskiego. W intencji Jubilata modlili się Biskup Toruński Andrzej Suski, biskup Jan Chrapek, Kapituła Katedralna Toruń­ska i parafianie, którzy po brzegi wypełnili kościół. Uroczystość śpiewem uświetnił parafialny chór „Głos Maryi".

Rok 1996 przyniósł jeszcze kilka innych, godnych upamiętnienia zdarzeń, dodających prestiżu  nastolet­niej przecież parafii. 27 czerwca, w patronalną uroczystość Matki Bożej Nieustającej Pomocy, Biskup Ordynariusz erygował Studium Organistowskie Diecezji Toruńskiej im. ks.  Grzegorza  Gerwazego Gorczyckiego, którego siedzibą jest do dziś jeden z parafialnych budynków. Pięcioletnie Studium, łączące elementarną edukację muzyczną ze specyfiką pracy organistowskiej, rozpoczęło działalność od nowego roku szkolnego, a jej pierwszym  dyrektorem  był  ks.  kanonik  Feliks Wnuk-Lipiński, który tę funkcję sprawował przez pięć lat. Następnie kierownictwo objął ks. dr Mariusz Klimek.  Wielkie  zasługi  w  tworzenie  programu kształcenia i w funkcjonowanie Studium położył ks. doc. dr hab. Andrzej Filaber, dyrygent Chóru Archikatedry Warszawskiej, a także przewodniczący Komisji Muzyki Kościelnej w archidiecezji warszawskiej .

Za aprobatą Biskupa Ordynariusza zaproszono do współpracy duszpasterskiej Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego. Zaproszenie zostało przyjęte, przygotowano więc pomieszczenia mieszkalne i kaplicę p.w. Boga Ojca w budynku parafialnym, a także sformułowano umowę, którą  zawarli ks. kanonik  Kazimierz  Piastowski i Przełożona Generalna Zgromadzenia, s Irena Skibicka. W jej wyniku przybyły do Torunia cztery siostry, które uczyły religii oraz prowadziły pracę formacyjną z młodzieżą.

Na pierwszą rocznicę śmierci ks. prałata Bronisława Porzycha postawiono nagrobek z czarnego granitu. Była to także okazja do uporządkowania całego terenu cmentarnego , przede wszystkim naprawienia wielu nagrobków i postawienia nowego krzyża na środku wybrukowanej alejki. Plac przykościelny zmienił wygląd dzięki położeniu różnokolorowej kostki. Prac upiększających i wykończeniowych wykonano wiele. Ale nie tylko. Dotkliwą usterką budowlaną okazało  się umieszczenie rynien w murach kościoła. Woda w nich zamarzała zimą, powodując wiosną zamakanie ścian. Po dwóch sezonach takiego utrapienia postanowiono rynny ogrzewać energią elektryczną. Natomiast tańsze ogrzewanie gazowe zainstalowano w plebanii i domu katechetycznym, wymieniono też na dębowe boczne drzwi wejściowe, zamontowano ozdobną kratę z wzorem z bazyliki w Tesalonikach, wstawiono dla ocieplenia wnętrza kościoła wahadłowe drzwi w kruchcie, które według projektu Księdza Proboszcza, wykonał stolarz, pan Witkowski z Kowalewa. Dziełem pana Witkowskiego są również cztery dębowe konfesjonały, których forma sprzyja pokutnemu skupieniu. Pojawiły się też nowe, bardzo oryginalne kropielnice do wody święconej. To muszle z mórz jawajskich, liczące  około 200  lat.

Najważniejsze zmiany zachodziły jednak w wyglądzie prezbiterium, których projektantem został wykładowca krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, prof. Wincenty Kućma, realizując inspiracje Księdza Proboszcza. Najpierw, namalowany na desce lipowej przez panią Annę Torwirt, Obraz Matki Bożej Królowej Polski został osadzony w srebrnej ramie. Obraz ten łączy tzw. pocałunek mistyczny z obrazem Matki Bożej Królowej Polski znanym i pamiętnym z peregrynacji po Polsce. Do „mistycznego pocałunku" doszło w pracowni pani Torwirt, u której Obraz Peregrynacyjny znajdował się celem renowacji. Świadkami tego wydarzenia byli: ks. kanonik Kazimierz Piastowski, ks. Bogdan  Kołodziejczyk, pani Anna Torwirt oraz jej  asystentka .

Srebrna rama przedstawia sceny z Tajemnicy Radosnej Różańca Świętego, przeplatane orłami, od Piastowskich po II Rzeczpospolitą.  Scenom  asystują dwaj  aniołowie - Archanioł  Michał  i Archanioł  Gabriel  - których  w srebrze według projektu  profesora Kućmy wyrzeźbił artysta Marek Ganew z Krakowa. Tabernakulum jest usytuowane w promieniach Go­ łębicy, symbolu Ducha Świętego, a całości dopełniają cztery srebrne lampy.

W dniach 20 i 21 września 2002 roku wierni prze­żywali   uroczystość  Pa­rafialnego Nawiedzenia Obrazu Je­zusa Miłosiernego. Adoracja trwała całą dobę. Uroczystą mszę świętą koncelebrował sufragan Diecezji Toruńskie, ks. bp  Józef Szamocki. W słowie powitalnym ks. kanonik  Kazimierz  Piastowski powiedział:

,,Nasi Biskupi Toruńscy, biskup Andrzej i biskup Józef, powiadomili nas, że tędy ma przechodzić Jezus Miłosierny. Zbiegliśmy się ze wszystkich ulic parafii Matki Bożej Królowej  Polski, by przybyć  do Domu  naszej Matki. Ku naszej wielkiej  radości i większej ufności przybył ksiądz biskup Józef. Dom Twojej Matki, ten w Nazarecie, ile wspomnień, ciepła, radości, rozmów, uśmiechu i zadowolenia. Pamiętamy o Domu Ojca, jak powiedziałeś Panie Jezu, jest w nim mieszkań wiele, przygotowałeś je dla nas. Jezu Miłosierny, Witasz nas w Domu Swojej Matki Maryi, w Swoim Domu, a my Cię pozdrawiamy: Niech będzie pochwalony Jezus  Chrystus. Zajmiemy miejsce za stołem, jak Jan,  ukochany uczeń, będziemy mogli przytulić się do Twego Serca. Kapłani, których nazwałeś swymi przyjaciółmi. Jesteśmy wszyscy obecni. Czasami o tej przyjaźni zapominamy, ale gorliwość o Dom Twój pochłania nas. Czasami jesteśmy jak synowie gromu z gorliwości o Twoją chwalę, jak św. Jan Eudes, ten od Serca Jezusowego. A mówisz nam: Nie wiecie czyjego Ducha jesteście. Robimy rachunek sumienia, bijemy się w piersi ... Dziękujemy za  naukę: Chcę miłosierdzia serca, jak Syrofenicjanka, wołają, krzyczą z bólem nad losem swoich dzieci.  Współczesne Matki z Nain, płaczące nad utratą synów i mężów, wdowy utrudzone pragną ukojenia, miłosierdzia. Ile dzisiejszych Cyrenejczyków, pomagających w dźwiganiu krzyża z Tobą, mężnie i odważnie. Oni są tu. Współcześni Setnicy korzący się przed Tobą i wyznający: Zaiste Ten jest Synem Bożym. A nocą jeszcze nie przekonani do końca, szukający po omacku, w ciemności, przyjdą do Ciebie. Rozjaśnij umysły i serca. Rozpromień ich twarze. Uklękną przed Tobą Tomasze, dotykając Twoich ran, doznają Twego Miłosierdzia. Rabbi, Ty jesteś Nauczycielem, obiecanym Zbawicielem. Jam Jest, byłem umarły, a oto Jestem Żyjący. Ufajcie! Jezu Miłosierny, Ty słyszysz, Ty odczuwasz bicie serca w tej świątyni, w Domu Twojej Matki, jednym rytmem, w rytmie Serca Twojej Matki.

Jezu ufam Tobie...

Jezu ufam Tobie... "

W niedzielę, 20 października 2002 roku, w roku 10-lecia powstania Diecezji Toruńskiej, podczas liturgii związanej z poświęceniem organów proszono w modlitwie wiernych : ,, Boże, przyjmij hymn chwały, jaki wznosimy ku Tobie przez grę organów i śpiew  ludu, który łączy się z chórami zbawionych i Barankiem, przez wszystkie wieki wieków ". Poświęcenia dokonał Ordynariusz Toruński. Obecny był ks. prałat Andrzej Filaber z Warszawy, którego wsparcie i życzliwość umożliwiły ten nabytek.

Organy dla kościoła Matki Bożej Królowej Polski odkupiono od Filharmonii Narodowej. Wystrój prospektu organowego zaprojektowała inż. Krystyna Łazutka z Warszawy, a wykonał organmistrz Wiesław Niżnik. Tzw. szafę organową z drewna dębowego wykonał Jarosław Osiński z Tarczyna, a całość zmontowała firma Krzysztofa Grygowicza z podwarszawskiego Jałówka. Organy, elektyczno-pneumatyczne, posiadają  49 rejestrów, cztery manuały, klawiaturę nożną oraz 4500 piszczałek o długości od 0,5 cm do 5,25 metra. Organistą jest pan Piotr Jaworski.

W Wielką Sobotę 2003 roku, 19 kwietnia , ks. bp Andrzej Suski poświęcił chrzcielnicę, a także ochrzcił dwoje dzieci. Chrzcielnicę , projektu prof. Wincentego Kućmy, odlała z brązu platynowego (BK 331) pracownia Piotra Piszczkiewicza w Krakowie. Baptysterium przedstawia zmartwychwstałego Chrystusa na tle krzyża, który prawą ręką błogosławi, a lewą wskazuje drogę do Ojca. Monument, stworzony „ku  większej chwale Boga i duchowemu pożytkowi wiernych", ma 4 metry wysokości i powierzchnię około 21 m2. Pierwszym kapłanem, który przy tej chrzcielnicy dziękował za łaskę chrztu świętego był ks. neoprezbiter Piotr Roszak. Ks. Piotr Roszak otrzymawszy 21 czerwca 2003 roku święcenia kapłańskie, następnego dnia odprawił w swoim parafialnym kościele, Matki Bożej Królowej Polski, prymicyjną mszę świętą. Aktualnie z parafii Matki Bożej Królowej Polski swe powołanie kapłańskie realizują w pracy duszpasterskiej: ks. Dariusz Kotecki (1992), ks. Grzegorz Bohdan (1989), o. Radomir Kryński OFM Cap (1993), ks. Andrzej Zblewski (1993), ks. Czesław Wojciechowski (1996), ks. Krzysztof Badowski (1998), ks. Krzysztof Juchniewicz (1999), ks. Grzegorz Kopeć (2000), o. Wojciech Pawlicki (2000), ks. Piotr Roszak (2003) oraz ks. Sławomir Tykarski, który swoją mszę świętą prymicyjną odprawił w 2006 roku.

W roku 2003 rozpoczęto generalną modernizację kaplicy przylegającej do świątyni. Położono posadz­kę, na ścianie w prezbiterium umieszczono mozaikę w kształcie tęczy, symbolu szczególnej opieki i łaskawości Bożej. Były to przedsięwzięcia, zmierzające do uczynienia z tej kaplicy miejsca adoracji Jezusa Eucharystycznego. I tak się stało. Piękna monstrancja przedstawiająca drzewo oliwkowe, znak obfitości łask których dostarcza Eucharystia, przyciąga modlących się przez cały dzień. Zaiste to prawdziwa Kaplica Adoracji. Poświęcona została w święto patronalne parafii - 3 maja 2004 roku - przez biskupa Andrzeja Suskiego, zaś adoracje zainaugurował 10 czerwca 2004 roku biskup Józef Szamocki na zakończenie procesji Bożego Ciała. 

Latem 2004 roku zmieniło się diametralnie prezbiterium kościoła. Beton pokrył wspaniały, zielony marmur „Verde Quatemala". Z tego samego materiału jest wykonana również ambonka liturgiczna, której cokół uwieńczy kula symbolizująca Ziemię, na której spoczywa otwarta księga Biblii. Dnia 4 sierpnia 2004 roku Ojciec Święty Jan Paweł II mianował ks. kanonika Kazimierza Piastowskiego Kapelanem Honorowym Jego Świątobliwości.

                                   3 maja 2007 roku uroczyście obchodzono jubileusz 25-lecia parafii Matki Bożej Królowej Polski.

Do dnia dzisiejszego trwają prace związane z wystrojem kościoła parafialnego

27 września 2010 r. o godz. 20.00 w obecności licznie zgromadzonych wiernych i zaproszonych gości, Proboszcz parafii ks.prałat Kazimierz Piastowski dokonał uroczystego poświęcenia iluminacji kościoła parafialnego Matki Bożej Królowej Polski.

- Powstała kaplica przedpogrzebowa w podziemiach kościoła parafialnego.

- Wyłożono posadzkę z granitu polerowanego o powierzchni 1195m²

- Założono nowe ogrodzenie terenu kościelnego od ul. Rydygiera i Jodłowej. Ogrodzenie na cokole murowanym, przęsła stalowe, ocynkowane malowano proszkowo. Również zainstalowano wewnętrzne ogrodzenie terenu cmentarnego.